سورة قريش

Quraish

Quraysh


meccan   .   4 Ayahs

بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ


106:1

لِإِيلَـٰفِ قُرَيْشٍ

Translation: เพื่อให้ความคุ้นเคยแก่ชาวกุเรช

106:2

إِۦلَـٰفِهِمْ رِحْلَةَ ٱلشِّتَآءِ وَٱلصَّيْفِ

Translation: เพื่อให้ความคุ้นเคยแก่พวกเขาในการเดินทางในฤดูหนาว (ไปเยเมน) และฤดูร้อน (ไปชาม)(1)

Comment: (1)คือการที่อัลลอฮ์ทรงอำนวยความสะดวกให้แก่ชาวกุเรชนั้นก็เพราะว่า พวกเขามีความเคยชินต่อการเดินทางในฤดูหนาวไปยังประเทศเยเมน และในฤดูร้อนไปยังประเทศชาม โดยที่พวกเขาเดินทางไปเพื่อทำการค้าขาย และได้นำเอาอาหารซึ่งเป็นปัจจัยยังชีพที่สำคัญและเสื้อผ้ามายังประเทศของพวกเขาในการนี้พวกเขาได้รับความปลอดภัย โดยไม่ประสบภยันตรายแต่อย่างใด เพราะชาวบ้านชาวเมืองจะกล่าวกันว่าชนเหล่านั้น(อาหรับกุเรช) เป็นเพื่อนบ้านของบัยตุลลอฮ์ และเป็นพลเมืองที่อาศัยอยู่ในเขตหวงห้าม ดังนั้น จึงไม่มีผู้ใดคิดที่จะทำร้ายชาวอาหรับกุเรช ทั้งในขณะที่พำนักอยู่ในอาณาบริเวณฮะรอม และในขณะเดินทางออกไปทำธุรกิจทางการค้า ยิ่งไปกว่านั้นเมื่ออัลลอฮ์ ตะอาลา ทรงทำลายล้างบรรดาเจ้าของช้างและพลพรรคของพวกเขาให้ราบคาบไปแล้ว บรรดากษัตริย์และเจ้าเมืองต่าง ๆ ที่อยู่บริเวณรอบนอกต่างก็ให้เกียรติและยกย่องชาวมักกะฮ์มากยิ่งขึ้นดังนั้นผลประโยชน์ และธุรกิจการค้าของพวกเขาจึงมีมากยิ่งขึ้นเช่นเดียวกัน ดังนั้นในอายะฮ์ต่อมาจึงกล่าวตักเตือนพวกเขาให้รำลึกถึงบุญคุณอันยิ่งใหญ่ของอัลลอฮ์ที่มีต่อพวกเขา

106:3

فَلْيَعْبُدُوا۟ رَبَّ هَـٰذَا ٱلْبَيْتِ

Translation: ดังนั้น จงให้พวกเขาเคารพภักดีพระผู้อภิบาลแห่งบ้านหลังนี้เถิด (คืออัลกะอ์บะฮ์)(2)

Comment: (2)คือให้พวกเขาเคารพภักดีต่ออัลลอฮ์ ผู้ยิ่งใหญ่ พระผู้อภิบาลแห่งบ้านอันเก่าแก่หลังนี้ จงให้พวกเขาทำอิบาดะฮ์ต่อพระองค์ เป็นการขอบคุณต่อความโปรดปรานของพระองค์ที่มีต่อพวกเขา

106:4

ٱلَّذِىٓ أَطْعَمَهُم مِّن جُوعٍۢ وَءَامَنَهُم مِّنْ خَوْفٍۭ

Translation: ผู้ทรงให้อาหารแก่พวกเขาให้พ้นจากความหิว และทรงให้ความปลอดภัยแก่พวกเขาให้พ้นจากความหวาดกลัว(3)

Comment: (3)คือพระผู้อภิบาลองค์นี้ผู้ทรงให้อาหารแก่พวกเขาหลังจากที่พวกเขาได้เคยประสบกับความหิวโหย และทรงให้ความปลอดภัยและความสุขแก่พวกเขา หลังจากที่พวกเขาได้เคยประสบกับความหวาดกลัวมาแล้ว ดังที่พระองค์ได้ตรัสไว้ในอายะฮ์อื่นที่ว่า “พวกเขาไม่เห็นดอกหรือว่า แท้จริง เราได้ทำเขตหวงห้ามให้เป็นที่ปลอดภัยในขณะที่ประชาชนรอบ ๆ พวกเขาถูกฆ่าถูกลักพาตัวไป…(29 : 67)” ทั้งนี้ด้วยความจำเริญจากการวิงวอนขอพรของท่านนบีอิบรอฮีม อะลัยฮิสสลาม